Na een week vertraging vanwege de hevige sneeuw in Europa, kon ik op 24 december eindelijk naar India vertrekken om voor de 4e keer muziekles te gaan geven in Tulip Garden. Op 1e kerstdag kwam ik aan, net na het uitpakken van de kerstkadeautjes. Het acclimatiseren kostte niet veel moeite. Al na 10 minuten voelde het alsof ik niet weg was geweest. Ik had ambitieuse plannen voor de muziekgroep, namelijk een concert ter ere van hun 1-jarig bestaan. De week die volgde werd dan ook een drukke week waarin ik vele uren met de kinderen in de muziekkamer doorbracht. De jongens die keyboardles hebben van Praveen zijn behoorlijk goed geworden. Ze spelen de nieuwste filmhits en ik heb ze geholpen om de nummers helemaal alleen, mét akkoorden erbij, uit te voeren. De blokfluitgroep groeide in de loop van de dagen weer aan tot volle sterkte en de Tulip Garden Music Group was dan ook weer 20 leden sterk. Op 1 januari gaven we, in Tulip Garden, net als vorig jaar, een gezamenlijk nieuwjaarsoptreden met de dansgroep van het tehuis voor gehandicapte kinderen, Asha Jyothi. Na dit eerste optreden ben ik 5 dagen naar Tamil Nadu afgereisd om daar onder andere de muziekgroep van Isai Ma(i)yam te bezoeken in Auroville. Het was erg leuk om ze weer te zien. Sagadevan heb ik, na de eerste lessen die ik hem vorig jaar had gegeven, verder wegwijs gemaakt op de saxofoon en ik heb met een aantal kinderen liedjes op blokfluit en keyboard gespeeld. Ik heb met Brigitte, de Nederlandse die daar het grootste deel van het jaar is en de muziekgroep leidt, ideeën en ervaringen uitgewisseld. Hun muziekgroep komt in mei voor de 2e keer een week naar Tulip Garden. Ze kijken er al erg naar uit, net zoals de kinderen van Tulip Garden. Bij vertrek heb ik een kleine accordeon meegekregen om de kinderen in Tulip Garden kennis mee te laten maken. Bij terugkomst in Tulip Garden bleek dat het concert wat ik al maanden aan het plannen was in het artcollege Kala Darshini, helemaal op losse schroeven stond. De directeur was ziek, lag in het ziekenhuis en de datum die ik voor ogen had kwam dichterbij zonder dat er maar iets gebeurde. Ik heb op een gegeven moment besloten om te gaan uitkijken naar een andere plek om het concert te geven. Dat is uiteindelijk heel leuk uitgepakt (en zo gebeurt het vaak in India). We hebben eerst op een woensdag (de kinderen mochten ervoor van school wegblijven) gespeeld in Korukollu, het hostel van de nonnen, en de zondag daarna in een hostel/tehuis van “Navajeevan”, een heel bekende stichting in Vijayawada voor opvang van kinderen. Sommige kinderen van Tulip Garden hadden daar enige tijd gezeten voor ze in Tulip Garden kwamen en hadden goede herinneringen aan father Koshi, degene die de stichting leidt. Het was voor hun een mooi weerzien. Het publiek genoot van het optreden en de kinderen zongen enthousiast mee met de bekende hits die onze muziekgroep speelde. Na afloop werden we getrakteerd op thee met een snack en konden de kinderen veel complimenten in ontvangst nemen voor hun spel. De dag voordat ik terug naar Nederland ging, had ik eindelijk een afspraak met de directeur van Kala Darshini. In dit gesprek heb ik weer wat meer informatie gekregen over het muziekleven in Vijayawada en op basis daarvan zie ik in de toekomst veel mogelijkheden voor de talentvolle en veelzijdige jongens van Tulip Garden. Bij de meisjes zijn er wat minder uitblinkers en lijkt de drive om muziek te maken ook minder. Zij gaan vooral voor het dansen maar vinden het wel leuk om met elkaar in de blokfluitgroep te spelen als ik er ben. Op mijn laatste avond in Tulip Garden was er een afscheidsoptreden en na 3 en een halve week India reisde ik ‘moe maar voldaan’ terug naar Nederland. Bijbehorende fotos’s zijn te zien op de fotopagina.
