Portret nr. 9: Madhu Babu

11 april 2013

Madhu Babu is een  jongen waar ik meerdere pagina’s over zou kunnen schrijven. Hij is degene geweest die me geïnspireerd heeft om een stichting op te richten en me voor talentvolle kinderen in moeilijke omstandigheden in te gaan zetten.

Het moment wat daar doorslaggevend voor was is te zien op de foto met de emmers, uit 2008.  Madhu zingt daar een lied voor me uit een Telugu film (Telugu is de taal van Andhra Pradesh) wat hij zelf heeft voorzien van een drumpartij en geoefend met Viswassi en Ramu. Op dat moment hoorde ik zó enorm veel potentieel. Ik zag een kind wat met de juiste ondersteuning heel ver zou kunnen komen op muzikaal gebied en wat mij direct al dingen liet horen die ik zelf niet kende.
Madhu en ik zijn sinds mijn eerste bezoek dikke maatjes en hij blijft me altijd nog verbazen met zijn muzikaliteit en de snelheid waarmee hij dingen oppikt. Hij heeft een heel belangrijke rol in de muziekgroep want hij is degene die naast zijn solo nummers alle begeleidingen speelt en aftelt. Madhu heeft z’n oren altijd wijd open en dat is nodig als je met een grote groep samenspeelt.

 

Naast een goede keyboardspeler is hij ook ritmisch heel sterk en kan hij goed zingen. Dat laatste is zeldzaam onder de kinderen van Tulip Garden. Madhu zou graag tabla willen leren spelen maar ondanks verschillende zoekacties heb ik nooit een tabla docent kunnen vinden in de omgeving van Tulip Garden. Het is tot nu toe gebleven bij een paar dagen les van één van de bezoekende musici uit Pondicherry (zie foto)

Met Madhu heb ik de afgelopen jaren veel hoogte en dieptepunten uit zijn nog jonge leven meegemaakt.
Een heel mooi moment kwam op 2e Kerstdag afgelopen december, toen hij eindelijk na jaren zijn zus en tante weer terugvond.  Het was prachtig om hem te zien temidden van zijn familie. Hij was, net als Sai uit het vorige portret, jaren lang zonder contact met familie geweest en hij vertelde vaak hoe erg hij dat vond.
Onlangs stelde ik hem de vraag wat muziek voor hem betekende en hij vertelde ondermeer dat hij naar de muziekkamer ging als hij verdrietig was om zijn overleden moeder. Een tijdje muziekmaken hielp dan om zich weer beter te voelen.

Gerelateerde verhalen